Ένα κοριτσάκι, πήρε τον κουμπαρά του κι άδειασε το περιεχόμενο. Μέτρησε τρεις φορές τα κέρματα, του για να μην κάνει κανένα λάθος. Ήταν ένα δολάριο και 11 σέντς. Πήρε τα κέρματα και πήγε στο φαρμακείο της γειτονιάς.
Ο φαρμακοποιός, εκείνη την στιγμή, μιλούσε με ένα καλοντυμένο κύριο και δεν πρόσεξε την μικρή. Το κοριτσάκι έκανε κάποιο θόρυβο με τα πόδια του, αλλά τίποτε. Τότε πήρε ένα από τα κέρματα της και το χτύπησε πάνω στο γραφείο του.
– «Τι θέλεις;» την ρωτά κάπως εκνευρισμένος εκείνος.
«Δεν βλέπεις, ότι μιλώ με τον αδελφό μου, που έχω χρόνια να τον δω».
Τότε η μικρή του είπε:
– «Θέλω να σου μιλήσω για τον αδελφό μου, που είναι πολύ άρρωστος, και θέλω να αγοράσω ένα θαύμα!«
– «Συγγνώμη», της απάντησε αυτός,» αλλά δεν πουλάμε θαύματα».
– «Ξέρετε, είπε το κοριτσάκι, ο αδελφός μου έχει κάτι στο κεφάλι του, που μεγαλώνει, κι ο μπαμπάς μου λέει, ότι μόνο ένα θαύμα θα μας σώσει. Λοιπόν, ποσό κάνει ένα θαύμα για να το αγοράσω. Έχω χρήματα…» .
Ο αδελφός του φαρμακοποιού, που παρακολουθούσε με ενδιαφέρον την συζήτηση, ρώτησε την μικρή τι είδους θαύμα χρειαζόταν ο αδελφός της.
– «Δεν ξέρω», του απάντησε με μάτια βουρκωμένα.
«Εκείνο που ξέρω είναι, ότι χρειάζεται εγχείρηση και ο μπαμπάς δεν έχει τα χρήματα. Γι’ αυτό, θέλω να πληρώσω εγώ, με τα δικά μου χρήματα».
Στην ερώτηση του καλοντυμένου κυρίου, πόσα λεπτά έχει.
Η μικρή του απάντησε: «Ένα δολάριο και 11 σέντς, κι αν χρειασθούν και άλλα θα τα βρω».
-» Τι σύμπτωση», χαμογέλασε ο καλοντυμένος κύριος.
«Είναι το ακριβές αντίτιμο για ένα θαύμα, για ένα μικρό αδελφό. Ένα δολάριο και 11 σεντς!«
Πήρε τα λεπτά, έπιασε την μικρή απ’ το χεράκι, και της είπε: «Πάμε μαζί στο σπίτι σου για να δω τον αδελφό σου και τους γονείς σου και να κάνουμε το θαύμα».
Ο καλοντυμένος κύριος ήταν ο Κάρτον Άρσμποργκ, ο γνωστός νευροχειρουργός.
Η εγχείρηση έγινε με επιτυχία και ο μικρός αδελφός επέστρεψε στο σπίτι του υγιής.
– «Η εγχείρηση ήταν ένα αληθινό θαύμα», ψιθύρισε η μαμά.
«Απορώ πόσο θα κόστισε».
Η μικρούλα χαμογέλασε. Ήξερε ακριβώς πόσο κοστίζει ένα θαύμα: «ένα δολάριο και 11 σέντς, συν την πίστη ενός μικρού παιδιού…».
πηγή: σταλμένο με mail
Παραμυθένια όνειρα 
πόσο όμορφη ιστορία Μελίτα μου…
πραγματικά με άγγιξε…όλοι μπορούμε να πιστεύουμε στα θαύματα..
όλοι το δικαιούμαστε…υπέροχο,μπράβο σου!
καλησπέρα!
Υπάρχουν και γίνονται και σήμερα θαύματα Νικολέτα μου , αρκεί να διαθέτουμε καρδιά για να τα ζήσουμε και μάτια για να τα δούμε.
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ για τα καλά σου λόγια. Να έχεις ένα όμορφο βράδυ.
Τα παιδιά είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι αυτής της ζωής, δίνουν μαθήματα που πραγματικά δεν ξέρω αν καταλαβαίνουμε όπως πρέπει.
Πολύ τρυφερή ιστορία, μακάρι όλα τα παιδάκια να είχαν δίπλα τους έναν τόσο καλό γιατρό για να μην ταλαιπωρούνται. Θεωρώ πως η μεγαλύτερη τιμωρία των ανθρώπων είναι να βλέπουν ένα παιδάκι να πονά.
Καλή εβδομάδα angel και ένα όμορφο απόγευμα σου εύχομαι να έχεις, γεμάτο χρώματα και όμορφες στιγμές.
Καθημερινά έχω την μεγάλη χαρά και ευτυχία να παίρνω «μαθήματα» από αυτούς τους δασκάλους και πίστεψε με σε καταλαβαίνω απόλυτα.Σου εύχομαι να έχεις ένα όμορφο ξημέρωμα.
Είναι πραγματικά απόλαυση να σου μιλάει ένα παιδάκι λέγοντας δικές του ιστορίες. Αλήθεια κοστίζουν τα θαύματα; Δεν ξέρω… Μου άρεσε Μελίτα που έβαλες αυτό το ποστ σε αυτή την κατηγορία γιατί πραγματικά περιέχει δείγμα διδακτικής. Βλέπεις από το τίποτα (11,01) να δημιουργεί τα πάντα.
Καλό βράδυ και φιλιά πολλά:):):)
Νομίζω ότι τα θαύματα χρειάζονται αγάπη και πίστη,για να γίνουν και αυτό το παιδί τα είχε σε περίσσεμα . Σε ευχαριστώ πολύ Αντριάνα μου. Σου στέλνω τα φιλιά μου .
Εξαιρετικό και συγκινητικό συνάμα!
Την καλημέρα μου.
Χαίρομαι που σου άρεσε Κώστα μου.
Την καλησπέρα μου και τα φιλιά μου 🙂 .
Για μένα Melita, αυτή η πολύ τρυφερή ιστορία με άγγιξε πολύ και για ένα προσωπικό λόγο:
Ο πατέρας μου που είναι 95 χρονών, υπήρξε ο πρώτος νευροχειρούργος στην Ελλάδα, όλοι οι τωρινοί «μεγάλοι» ήταν επιμελητές του!
ΑΦιλάκια καρδιάς! 🙂
Νομίζω ότι πριν από γιατρός πρέπει να είσαι άνθρωπος. Έχω τύχει να βρεθώ σε νοσοκομείο και οι γιατροί , να συμπεριφέρονται στους ανθρώπους σαν να είναι απλά χρηματικά ποσά (ή και χειρότερα) και τίποτε άλλο. Βέβαια δεν είναι όλοι έτσι , δόξα το Θεό υπάρχουν και γιατροί που σε θυμούνται με το μικρό όνομα και δεν σε κοιτάνε σαν κινητό πορτοφόλι.
Δεν το γνώριζα αυτό για τον πατέρα σου .Φαντάζομαι πόσες ιστορίες σου έχει πει και πόσες ζωές έχει σώσει. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αξιέπαινοι για το έργο τους και για την προσφορά τους.
Σου στέλνω τα φιλιά μου και την καλησπέρα μου.
apla yperoxo..
Δεν ξέρω κατά πόσο αληθινή είναι η συγκεκριμένη ιστορία , αλλά θεωρώ ότι τα μηνύματα που δίνει και τα συναισθήματα που προκαλεί είναι πέρα για πέρα αληθινά.
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου και για το χρόνο σου. Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα.
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ and commented:
Add your thoughts here… (optional)
Σε ευχαριστώ πολύ Πιτσιρίκι μου 🙂 .
ειναι τελειοοο:)
στο σχολειο εχουμε να παρουσιασουμε ενα αρ9ρο και 9α παρουσιασω αυτο γτ πραγματικα αγγι3ε την καρδια μου ❤
Άρτεμις καλησπέρα, χαίρομαι που σου άρεσε και που αυτό το κείμενο γίνεται αφορμή για να αγγίξει και άλλες καρδιές , ευαίσθητες σαν την δική σου.
Και εγώ μόλις το πρωτοδιάβασα , συγκινήθηκα απίστευτα και θεωρώ ότι είναι από τα πιο γλυκά και τρυφερά κείμενα που έχω διαβάσει τελευταία και εύχομαι ειλικρινά να αρέσει και στους υπόλοιπους συμμαθητές σου. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το γλυκό σχόλιο σου. Καλό βραδάκι να έχεις.